Tokamak je naziv toroidalnog uređaja namijenjenog magnetskom ograničenju plazme u svrhu ostvarivanja kontrolirane nuklearne fuzije. U vakuumu unutar torusa nalazi se plazma okružena s dva toroidalna magnetska polja, jednog kojeg generiraju vanjske zavojnice, i drugog koji je generiran strujom u samoj plazmi. U tom kombiniranom polju silnice idu helikoidalno oko centra torusa. Na taj način ostvareno je kruženje magnetskih silnica oko struje plazme. Tokamak zahtijeva i treće, vertikalno magnetsko (poloidalno) polje, koje fiksira položaj toka u plazminom kontejneru. Osim uloge struje u plazmi da generira okružujuće magnetsko polje, ona služi za početno grijanje plazme. Kako se tok struje u plazmi inducira transformatorskom zavojnicom, tokamak ne radi kontinuirano, već pulsno. Elektrana koja bi koristila energiju fuzije, ne bi zbog tehničkih razloga smjela raditi u pulsnom modu, te se traže metode kojima bi se generirao kontinuirani način rada, primjerice uz pomoć visokofrekventnih elektromagnetskih valova. Trenutno najveći uređaj koji radi na Tokamak principu, JET – Joint European Torus, smješten u Engleskoj, posjeduje volumen plazme od 100 m³. U izgradnji je uređaj ITER, čiji će volumen plazme iznositi 2000 m³, a trebao bi generirati snagu od 1500 MW.